‘Extra Vierge’ of gewoonweg ‘Extra’ is niets anders dan een kwaliteitsaanduiding. Olijfolie wordt onder gebracht in verschillende officieel vastgestelde categorieën waarvan ‘Extra’ de hoogste (ongeraffineerde) kwaliteit is en ‘Lampante’ (‘lampenolie’) de laagste. Uniek aan extra vierge olijfolie is dat de vaststelling van de kwaliteit ook gebeurt door smaakpanels (de organoleptische test), naast het bepalen van een aantal fysische parameters, zoals in de Europese regelgeving is vastgelegd (CE 2568/91).
Smaak en geur hebben in dat proces een doorslaggevende rol. Een olijfolie die aan het minimum van de volledige test voldoet, mag zich officieel ‘extra olijfolie van de eerste persing’ noemen met de toevoeging ‘rechtstreeks uit olijven en op mechanische wijze verkregen olijfolie van superieure kwaliteit’.
Het probleem van deze regelgeving is dat ze een compromis is tussen de belangen van alle olijfolie producerende landen. En het probleem van het label is dat het verkrijgen ervan een momentopname is én dat er daarna maar beperkte controle op is. Logisch dus dat je de woorden ‘van superieure kwaliteit’ soms met een korrel zout moet nemen.